Ongeregeld vervoer > Arbeidsvoorwaarden > Arbeidsduur Zelfstandige Chauffeurs

Ook de arbeidsduur voor zelfstandige chauffeurs in het ongeregeld vervoer, werd geregeld in een Koninklijk Besluit van 9 april 2007.[1]

Volgens deze regelgeving wordt een zelfstandige bestuurder gedefinieerd als volgt:

"Eenieder wiens voornaamste beroepsactiviteit erin bestaat met een communautaire vergunning of een andere beroepsbevoegdheid wegvervoer te verrichten, tegen vergoeding personen of goederen over de weg te vervoeren en die gerechtigd is om voor eigen rekening te werken en die niet aan een werkgever gebonden is door een arbeidsovereenkomst of enige andere arbeidsrechtelijke ondergeschiktheidsrelatie, die de bedoelde activiteiten vrij kan organiseren, wiens inkomsten rechtstreeks afhankelijk zijn van de gemaakte winst en die vrij is om individueel of in samenwerking met andere zelfstandige bestuurders handelsbetrekkingen met een of verscheidene klanten te onderhouden."

Arbeidstijd

Bij zelfstandige chauffeurs is de arbeidstijd elke periode tussen het begin en het einde van het werk, waarin hij op de werkplek is, ter beschikking van de klant staat en zijn taken of activiteiten uitoefent, andere dan algemeen administratief werk dat niet direct verband houdt met het specifieke vervoer in kwestie.

De gemiddelde wekelijkse arbeidstijd van de zelfstandige chauffeur mag niet langer zijn dan 48 uur. Dit mag worden verhoogd tot 60 uur als het gemiddelde over 6 maanden niet meer is dan 48 uur per week.

Als de chauffeur nachtarbeid verricht (tussen 0u. en 7.00u), mag de arbeidstijd niet meer bedragen dan 10 uur per periode van 24 uur.

Geen arbeidstijd

Worden niet als arbeidstijd beschouwd:

1. De beschikbaarheidstijd:

• andere periodes dan pauzes of rusttijden, waarin de zelfstandige bestuurder niet op de werkplek hoeft te blijven maar beschikbaar is om een rit te beginnen of herbeginnen of om ander werk te verrichten;
• wanneer de chauffeur een voertuig begeleidt op een veerboot of trein;
• wachttijden aan grenzen of bij laden en/of lossen;
• wachttijden ten gevolge van rijverboden;
• de tijd doorgebracht als bijrijder naast de chauffeur of in een slaapcabine.

2. De tijd die nodig is om zich naar de plaats waar de autocar zich bevindt te verplaatsen als deze zich niet op de gewoonlijke plaats bevindt en in de mate deze tijd de tijd die normaliter nodig is voor deze verplaatsing te boven gaat;

3. De wachttijden omwille van tol-, quarantaine- of medische aangelegenheden;

4. De tijd waarin de chauffeur in of bij het voertuig blijft om de veiligheid ervan en van andere goederen te verzekeren en geen werk verricht;

5. De tijd nodig om te eten;

6. De rust die wordt genomen om te voldoen aan de verplichtingen i.v.m. rij- en rusttijden;

7. De tijd gedurende dewelke de aanwezigheid aan boord of in de nabijheid van de autocar vereist is om te voldoen aan de verkeersreglementen of de verkeersveiligheid te verzekeren en er geen arbeid verricht wordt.

8. Pauze

Zelfstandige chauffeurs mogen nooit langer werken dan zes opeenvolgende uren zonder pauze. Als het totaal aantal werkuren op één dag tussen 6 en 9 uren ligt, moet een pauze worden genomen van minstens 30 minuten. Als het totaal meer dan 9 uren is, moet deze pauze minstens 45 minuten duren. Deze pauzes mogen worden verdeeld in periodes van minstens 15 minuten.

Let op: ongeacht het voorgaande moet de regelgeving omtrent rij- en rusttijden steeds strikt worden nageleefd. 

[1] KB 9 april 2007 houdende uitvoering van de verordening (EG) nr. 561/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 15 maart 2006 tot harmonisatie van bepaalde voorschriften van sociale aard voor het wegvervoer, tot wijziging van verordeningen (EEG) nr. 3821/85 en (EG) nr. 2135/98 van de Raad en tot intrekking van verordening (EEG) nr. 3820/85 van de Raad [en houdende gedeeltelijke omzetting van de Richtlijn 2002/15/EG van het Europees Parlement en de Raad van 11 maart 2002 betreffende de organisatie van de arbeidstijd van personen die mobiele werkzaamheden in het wegvervoer uitoefenen], BS 11 april 2007